تحقیق تاثیر اضطراب و نگرانی در امتحانات دانش آموزان ابتدایی

اضطراب و نگرانی و تاثیر آن در امتحانات دانش آموزان ابتدایی

چکیده پژوهش:

اضطراب یک ناراحتی دردناک ذهنی است و از ویژگیهای مهم آن ترس و ناراحتی است که راه فرار ندارد و اضطراب ناشی از این عوامل است.ولی تفاوتهای مشخصی با آن دارد.

اضطراب معلول تخیل است. این تحقیق به بررسی علل اضطراب و نگرانی در دانش آموزان می پردازد و نشان می دهد که به طور کلی انسان دوست ندارد رفتارش مورد آزمایش قرار گیرد به این دلیل در موقعیت آزمودن دچار اضطراب می شود. یکی از عوامل شکست امتحان ترس از عدم آشنایی دانش آموزان، شرایط، نحوه برگزاری امتحان می باشد و عامل دیگر سخت گیری آموزگاران است. همچنین حضور معلم ناشناس موجب ترس می شود و نیز توضیح های بعضی از والدین نیز می تواند با اضطراب رابطه مستقیم داشته باشد. هدف این تحقیق بررسی علل به وجود آمدن این اضطراب بر روی آزمون دهنده است. استرس و فشار و ترس از امتحان باعث ایجاد اضطراب در دانش آموزان می شود. اضطراب امتحان یک نوع اشتغال زمینی است که با خود آگاهی مشخص می شود این استرس باعث می شود که دانش آموزان نتوانند از توانایی های بالقوه خود استفاده کنند.

از آنجا که اضطراب یک موضوع روانی و درونی بر افراد جامعه است و همه در اجتماع با آن سر و کار دارند پس یک موضوع اجتماعی است. اضطراب بر روح و جان دانش آموزان اثر می گذارد و بازدهی کار را پایین می آورد. اضطراب امتحان با موفقیت دانش آموزان تداخل دارد از این رو اضطراب امتحان به عنوان یک پی آمد مهم استرس امتحانات وارد زندگی دانش آموزان می شود سیستم آموزشی ایران برای تصمیم گیری در مورد رده بندی تحصیلی دانش آموزان و قضاوت در مورد موفقیت آنان به نحو فزآینده ای بر امتحان تاکید دارد.

تعریف اضطراب امتحان

اضطراب امتحان نوعی خود مشغولی ذهنیست که با خودپنداره ضعیف و تردید فرد درباره توانایی های خود مشخص می شود و غالبا با شناخت منفی، عدم تمرکز حواس و واکنش های جسمانی نامطلوب و افت تحصیلی همراه است، به عبارت دیگر وقتی که فرد درباره کارایی و توانایی ذهنی خود در موقعیت امتحان، دچار نگرانی و تشویش شود، به طوری که این احساس موجب کاهش و افت عملکرد واقعی او گردد می گوییم دچار اضطراب امتحان شده است.

نقش اضطراب در کاهش توانایی فرد

این سوال مطرح می شود که چرا اضطراب باعث کاهش توانایی فرد می شود؟

پژوهشگران و محققان عوامل متعددی را در این زمینه مطرح کرده اند. عده ای معتقدند که وقتی سطح اضطراب بالا باشد (توجه فرد) هم به متغیرهای مربوط به خود و هم به متغیرهای مربوط به امتحان معطوف می شود که این امر موجبات نگرانی او در خلال امتحان فراهم می آورد و در نتیجه نمره امتحان پایین می آید. اما اگر سطح اضطراب امتحان پایین باشد، توجه فرد بیشتر به متغیرهای امتحان معطوف می شود و از عهده امتحان بهتر بر می آید.

پژوهشگران دیگر بر عواملی مانند فقدان مهارتهای مطالعه تاکید کرده اند: یعنی چون فرد نمیداند چگونه و با چه شیوه ای مطالعه کند مطالب را خوب دریافت نمی کند و در نتیجه هنگام امتحان مضطرب می شود.

مجموعه این تحقیقات نشان می دهد که صرف تعیین سطح کلی اضطراب در موقعیتهای ارزشیابی یا امتحان کافی نیست و لازم است عوامل خاص اضطرابی که در این میان نقش اصلی را ایفا می کنند نیز مشخص شوند.

امتحان و اضطراب

آزمودن یک وسیله ارزشیابی است و آن مجموعه ای است از پرسشهایی که شاگرد باید به آنها پاسخ گوید یا فعالیتهایی است که باید عملا انجام دهد تا معلم بتواند با بررسی آن شاگردانش را دقیقتر بشناسد.و در صورت لزوم آنها را یاری دهد.معلم برای عمل کردن این منظور ممکن است از شاگردانش بخواهد که معنای یک واژه را تعریف کنید یا مساله ریاضی را حل کنند...